Ekki í stuði að skrifa...

Þetta eru þessir dagar sem ég er alls engu stuði að skrifa og hér eftir ætla ég að hætta pína mig að skrifa ef ég nenni því ekki eða bara hreinlega meika það ekki.  PUNKTUR!!  Sorrý þið!!

Áttum skemtilega helgi og ég var að setja inn myndir frá laugardeginum þegar við fórum niðrá tjörn að gefa brabra brauð, þar getiði séð hvernig Þuríður mín lítur út þessa dagana.  Datt á föstudaginn í leikskólanum og niðrí bæ á laugardaginn þegar hún fékk krampa.  Sem sagt glauðurauga á báðum.

Farin að sinna drengnum!!

Endlaust margar myndir komnar inn

Ég er búin að setja inn næstum því trilljón myndir síðan í gær, kartöflukeppninni frægu!!  Fréttir af henni síðar en endilega kíkið á þær

Kartöflukeppni og fleira

Nú eru allir hmmm "kartöflukeppni", jámm mikið rétt en við fjölskyldan erum að fara taka þátt í kartöflukeppninni frægu í kvöld nánartiltekið á Stokkseyri.  Til að gera langa sögu stutta ehe eða reyna útskýra þetta eins stutt og ég get, þá hittist hluti af fjölskyldunni hennar mömmu (hópurinn fer alltaf stækkandi) fyrr í vor og allur hópurinn setti niður eina kartöflu bæði börn og fullorðnir.  Geggjaður stemmari!! 

Svo núna er komið að því að taka upp uppskeruna og þá er keppnin falin í því sá/sú sem fær stærstu/þyngstu kartöfluna vinnur, stærstu kartöfluna og þyngsta aflan og að sjálfsögðu eru glæsileg verðlaun.  Öll börnin fá medalíu og svo er farandbikar fyrir held ég stærstu kartöfluna eheh, ykkur finnst þetta kanski eitthvað leim en þetta er geggjað gaman að ég held.  Við erum að farast úr spenningi fyrir kvöldinu eheh, fyrsta skiptið sem við fjölskyldan tökum þátt.  Svo verður stórveisla í bílskúrnum hennar Gullu frænku fyrir liðið, grillveislan og sjálfsögðu sér Siggi kokkur um það en ekki hvað.  Búið að skreyta bílskúrinn, við erum fjörtíu samtals sem tökum þátt á þessu ári og alltaf fjölgar.  Ohh mæ ég er hrikalega spennt!!  Upp með pollagallan og stigvélin, mamma meir að segja búin að láta Theodór minn fá pollabuxur þannig að hann getur velst um í moldinni og hjálpað okkur að taka upp. 

Segi ykkur frá verðlaunahöfum á morgun og að sjálfsögðu verða myndir.

Ég er hrikalega spennt yfir kvöldinu á morgun en þá ætlum við Skari að fara á Sálina og gospelin, jíhdúddamía!!  Sæti á BESTA stað!!  Ætlum að reyna fá okku eitthvað í gogginn áður "bara" á Ryby tuesday reyndar er það ekkert bara hjá okkur, okkur finnst allt gott.  Þótt það væri ekki nema aktu taktu bara að komast aðeins út og anda.  Ég er miklu meir en spenntur...... trallalala!!

Frá vini til vina

Sagan segir að tveir vinir hafi gengið í eyðimörk. 
Á leiðinni fóru þeir að rífast, og annar vinurinn gaf hinum létt á kjammann.  Honum sárnaði, en án þess að segja nokkuð skrifaði hann í sandinn; "Í DAG GAF BESTI VINUR MINN MÉR, EINN Á ´ANN!"
Þeir gengu áfram þangað til þeir komu að vatnslind og þar fóru þeir út í. Vinurinn sem hafði orðið fyrir hinum áður var nærri drukknaður, en var bjargað af vini sínum. Þegar hann hafði jafnað sig , risti hann í stein; "Í DAG BJARGAÐI BESTI VINUR MINN MÉR FRÁ DRUKKNUN".

Vinurinn sem bæði hafði veitt honum tiltal og bjargað honum spurði: "Þegar ég sló þig, skrifaðir þú í sandinn, og núna skrifar þú í steininn. "Af hverju?" Hann svaraði: Þegar einhver gerir þér eitthvað illt áttu að skrifa það í sandinn, þar sem vindur fyrirgefningar getur eytt því.  En þegar einhver gerir þér eitthvað gott þá áttu að grafa það í stein þar sem enginn getur eytt því.

"LÆRÐU AÐ SKRIFA SÁRINDI ÞÍN Í SANDINN OG GRAFA HAMINGJU ÞÍNA Í STEIN"!

Það er sagt að það taki mann eina mínútu að hitta sérstaka manneskju, einn tíma að kunna að meta hana, einn dag að elska hana, en HEILA ævi að gleyma henni.

Sendu þessa sögu til þeirra sem þú gleymir aldrei, og mundu að senda hana tilbaka. Ef þú yfir höfuð sendir hana ekki til neins, þá þýðir það bara eitt, að þú hafir of mikið að gera og hafir gleymt vinum þínum.

"GEFÐU ÞÉR TÍMA TIL AÐ LIFA - OG EIGÐU GÓÐAN DAG!"

Óhamingjusöm þessa dagana

Jamm þetta eru þessir dagar sem Þuríður mín er eitthvað svo óhamingjusöm, henni líður greinilega ekki vel greyjinu.  Mar er að reyna knúsa hana og leyfa henni að kúra hjá manni en það er ekki alveg að ganga.  Það er ekki oft sem stúlkan grætur þegar móðir hennar fer útur húsi og kveður hana á leikskólanum en það er að ske þessa dagana og mér finnst það ótrúlega erfitt.  Að sjálfsögðu veit ég alveg að hún er fljót að jafna sig en það er samt erfitt að kveðja hana hvort sem það er að heiman eða á leikskólanum. 

Veitiggi alveg afhverju hún lætur svona, jújú ég veit alveg að það hlítur að vera erfitt að vera uppdópuð alla daga ég sjálf lægi ég í þunglyndi, held ég allavega.  Það er bara ótrúlega sárt að fylgjast með henni og horfa uppá hana svona óánægja, aaaarghh!!  Stend alveg á gati hvað ég get gert fyrir hana sem myndi gleðja hana.??

Hún var reyndar glöð um helgina þegar við vorum í búðstaðnum enda áttum við æðislegan tíma þar, potturinn notaður óspart af systrunum sem þeim finnst æði en ég get víst ekki verið alla daga í búðstað, þótt glöð ég vildi.

Hún þarf að sofa mjög mikið, sofnuð klukkan sex á kvöldin og svo þurfum við að vekja hana til að fara í leikskólann klukkan sjö á morgnana.  Eðlilegt?  uuuuuuuuu not!!  Þýðir ekkert að spurja doktorana afhverju hún sé svona þeir vita hvorteðer ekkert í sinni haus (sorrý doktorar), kinka bara kolli og segja ekki orð.  Ég verð bara svo leið, reið, pirruð, ennþá leiðari og reiðari að geta ekki fengið nein svör og horfa uppá hana svona.

Ætli ég bæti ekki við örlagadögunum mínum tveimur hérna við í restina jú sá fyrri er 13.júlí 2001 þegar við Skari byrjuðum saman, besti dagurinn í lífi mínu enda hefur hann breytt lífi mínum þvílíkt.

Sá seinni er 25.október 2004 þegar Þuríður mín veiktist, sá versti sem ég hef upplifað og hefur breytt lífi okkar Skara svona líka.  Að uppgvöta að barnið manns sé alvarlega veikt er það með því versta sem mar getur upplifað og hvað þá þegar læknarnir standa á gati og vita ekkert í sinn haus.  Ömurlegast!!

Við erum ekki ódauðleg..

Ég mun aldrei gleyma því, hversu svalur mér fannst þú vera, þegar þú þeyttist eftir Reykjanesbrautinni á 160.kílómetra hraða á klst, á nýja bílnum þínum, sem þú fékkst daginn áður, ásamt ökuskírteininu. Það var eins og brautin hefði verið sérsniðin fyrir þig. Það breytti engu þótt myrkrið væri skollið á og brautin rennisleip, eftir rigningu dagsins. Þú varst Sjúmakker Íslands og við fylgdumst með þér af aðdáun og áttum ekki orð yfir það, hversu fimur okkur fannst þú vera á bak við stýrið. Ég sem er vanur að nota öryggisbelti, lét ég bara hanga niður með sætinu. Mér fannst algjör óþarfi að spenna það á mig, því mér fannst ég svo öruggur með þér í bíl. Það átti við um okkur öll, sem vorum með þér í bílnum. Ljósastaurarnir þeyttumst framhjá og manni fannst eins og það væri bara einn langur ljósastaur á Reykjanesbrautinni, því þú ókst svo hratt. Ég man að stelpurnar skríktu af gleði, því þeim fannst þú svo svalur og ég fann það á mér, að þær ætluðu allar að “negla” þig í lok ferðar. Ég horfði á þig öfundsjúkur, því þú bjóst við svo mikla kvennhylli. Djöfull get ég ekki beðið eftir því að fá bílprófið, því þá skulu þær allar verða mínar.

 

Ég mun aldrei gleyma því þegar ég sá þig í dauðateygjunum, eftir að þú þeyttist út úr bílnum, eftir að hafa keyrt á bílinn, sem kom úr gagnstæðri átt. Eitt lítið augnablik misstir þú stjórn á bílnum og nýji bíllinn ónýtur og Reykjanesbrautin blóði drifin. Ég mun heldur aldrei gleyma stelpunni, sem sat frammí með þér. Fallega brúnhærða stelpan, sem skríkti og hló svo dátt, mun aldrei hlægja aftur. Þarna lá hún út um allt í bílnum. Hún var eins og kramin fluga, sem var búið að slíta af vængi og fætur. Ég mun aldrei gleyma stelpunum, sem sátu aftur í með mér. Þær lifðu af, en munu aldrei lifa aftur eðlilegu lífi, nema eðlilegt líf sé að liggja á sjúkrastofnun, það sem eftir er og vera grænmetishausar. Ég mun aldrei gleyma gömlu hjónunum, sem voru í bílnum, sem þú keyrðir á. Þau hefðu auðveldlega geta átt 10 – 15 góð ár í viðbót. Ég mun aldrei gleyma því, hvernig mér leið þarna aftur í. Ég gat mig hvergi hreyft og get það ekki ennþá, því ég er fastur í hjólastól og er algjörlega háður öðrum, því ég get hvorki fætt mig né klætt. Nú mun ég aldrei fá bílprófið, sem ég þráði svo heitt.... né kvennhyllina.

Ef þú heldur að þetta sé allt, þá er ég bara rétt að byrja. Hvað með móður þína og föður, sem elskuðu þig svo heitt? Hvað með systkini þín, sem dáðu þig og horfðu upp til þín? Hvað með ömmu þína og afa, sem voru svo stolt af barnabarninu sínu? Hvað með alla vini þína, sem gátu varla verið án þín? Ertu tilbúinn að steypa öllu þessu fólki í sorg, sem er jafnvel óyfirstíganleg? Hvað með ættingja allra hinna, sem þú stefndir í hættu og myrtir? Hvernig heldur þú að það sé að vera viðstaddur jarðaför síns eigins barns? Hvernig heldur þú að það sé að koma í heimsókn á sjúkrahúsið, þar sem barnið þitt liggur, með næringu í æð og í dái, og á aldrei möguleika aftur á eðlilegu lífi? Hvernig heldur þú að það sé að þurfa að fæða, klæða og skeina barninu sínu, langt fram á fullorðinsaldur?

Hefði ekki bara verið betra að keyra á löglegum hraða eða var “kúlið” alveg að drepa þig? Það gerði það reyndar á endanum.

Höf. Garðar Örn Hinriksson

Úbbsadeisí

Damn ég strax farin að blogga meira og fólk hefur ekki við að lesa færslur mínar en mig langaði bara að láta ykkur vita að það er komin ný könnun.

Megið alveg koma með hugmyndir af könnunum því ég stend gjörsamlega á gati með hugmyndir.

Kvartanir

Það hafa borist mér oftar en einu sinni kvartanir yfir því að ég bloggi of mikið og of hratt þannig fólk hafi ekki við að lesa.  Hmmm!!

Viljiði að ég fari að blogga minna þá kanski annan hvern dag eða ráði þið alveg við að lesa þetta allt ehehe .  Það er nú ekkert erfitt að skrolla bara niður og halda áfram að lesa það sem ég hef verið að skrifa.  Dööö!!

Að heyra vitlaust

Jámm ég er þekkt fyrir það að heyra vitlaust, oft með mikin skít í eyrunum.  Dóóhh!!  Svo áðan var ég að hlusta á eitt lag með Ellen Kristjáns, mjög fallegt lag en svo kemur ein setning í laginu "þú ert mér opin bók að norðan".  Hmmm!!  Ég var bara díssúss mar, þvílíkt asnalegur texti opin bók að norðan.  Hvernig er að fara með textana hjá þessu fólki í dag?  Mér fannst nú þetta frekar asnalegur texti þannig ég fór að hlusta betur en þá var textinn "þú ert mér opin bók án orða", dóóohh!!  Stupid kid!!  Hlusta betur slumma!!  

Megi alveg koma með komment um það hvað þið hafið heyrt vitlaust í textum, well ég veit að þið eruð svo feimin við að kommenta en kommon.

Íþróttanámskeið

Heyriði þeir voru að kvarta í "Ísland í bítið" í morgun hvað það væri dýrt að senda börnin sín á íþróttanámskeið þá sérstaklega fyrir foreldra sem ættu mörg börn.  Hmmm ég veit ekki hvursu dýrt það er en það hítur að vera KLIKKUN því ég var að ath hvað það kostaði að senda dætur mínar á íþróttanámskeið því hún Þuríður mín hefur sértaklega gott af því að liðka líkamann sinn aðeins.  Það kostar heilar 25.000kr í 12 vikur, dööööööööö!!  Hvað kostar þá fyrir unglingana?