Öskudagur

Það er búið að bíða eftir þessum degi frekar lengi á þessu heimili og var spenningurinn mikill að dressa sig upp í morgun fyrir skóla og leikskóla.

Nornirnar á leiðinni í leikskóla og skóla.

Batman var ekki alveg í jafn miklu myndastuði en það tókst samt að smella einni af honum.

Datt af baki

Þuríður Arna mín var í sjúkraþjálfuninni sinni í gær sem er á hestum og stúlkan datt af baki, datt aftur fyrir sig og beint á bakið en meiddist ekkert.  Fékk dáltið sjokk, skiljanlega en ég held samt að þjálfarinn hafi verið í meira sjokki.  Svona lagað getur að sjálfsögðu alltaf gerst og sem er fyrir mestu að Þuríður Arna mín meiddist ekkert og vildi strax fara á bak eftir að hún var búin að jafna sig. 

Núna er það ekkert annað en harkan sex hjá mér en ég er búin að fá það staðfest á öðru en einhverju flóknu læknamáli, alveg ótrúlegt hvað læknar þurfa að tala einhverja "kínversku" við mann þegar þeir eru að útskýra hvað er að manni.  En ég er með mikla slitgigt í mjöðmunum og brjóskið farið að eyðast, jú svo er eitthvað bogið og beyglað við bakið og rófubeinið.  Ég er búin að fara einu sinni í sprautur til að lina verkina (sprautað á tveimur stöðum) og svo fer ég aftur á laugardaginn og þá verður sprautað í einhverja staði í bakinu.  Vávh hvað ég hugsaði mikið til Þuríðar minnar þegar ég fékk fyrri sprauturnar, þetta var ógeðslega vont og mín "vælandi" einsog lítið barn en hvað hefur hetjan mín þurft að þola?  Uuuuuu þetta var lítið sandkorn af öllu sem hún hefur þurft að þola þannig ég vorkenndi mér ekkert, þó svo ég sé búin að vera hrikalega kvalin alla síðustu viku og á tonn af verkjalyfjum sem á víst að fylgja eftir þetta en jú ég er mannleg og hef tilfinningar.  Núna verð ég bara að vera ennþá duglegri í minni endurhæfingu og gera allt sem ég get gert til að lina verkina og stefnan að láta þetta "hverfa" fyrir haustið.  ....sjúkraþjálfun og hreyfing.

Þuríður Arna mín mun hitta hluta af "teyminu" okkar í lok mánaðarins og þá ætlum við einmitt að biðja um myndatökur í maí.

Að sjálfsögðu gengur vel í skólanum og meir að segja búin að landa einni tíu og svo áttu, skil samt ekki alveg hvernig ég náði áttunni þar sem ég sat sárkvalin í prófinu nýbúin í sprautum en það er bara GÆSIN tekin á þetta (GETA, ÆTLA, SKAL).

Núna er það bara harkan, þarf víst að skila bönns af verkefnum áður en ég fer í sprauturnar á laugardag (jebbs á laugardag, þessi læknar fá bara skurðstofuna um helgar).  Þá er líka gott að eiga svona yndislega rólegan og góðan strák einsog Hinrik minn sem situr bara á gólfinu heilu klukkutímana og leikur sér en getur líka setið heilu og hálfu klukkutímana í mömmufangi hehe.

Yfirlit okt'04-feb'10

Okt'04 greindist Þuríður Arna mín með góðkynja heilaæxli og illvígaflogaveiki.

Des'04 var hún "uppdópuð" af lyfjum til að halda krömpunum niðri en ekkert gekk, það átti að fara svæfa hana og halda henni sofandi í einhverja daga til að ath hvort kramparnir minnkuðu ekki við það en sem betur fer var ekki þörf fyrir það.

Nóv'05 var ákveðið að senda hana til Boston í aðgerð því kramparnir voru orðnir yfir 50 á daginn en því miður gekk sú aðgerð ekki einsog læknarnir vildu.  Það var hægt að fjarlægja hluta af æxlinu en þar sem það er við hreyfi- og málstöðvar var það ekki áhættunnar virði.

Jan'06 Var ákveðið að stúlkan færi í 80 vikna krabbameinsmeðferð en það var allt gert í samráði við læknana okkar í Boston.

Júní'06 Voru komnar einhverjar breytingar í æxlið hjá henni og þá var ákveðið að herða lyfjameðferð og lengja hana aðeins.

Okt'06 Var æxlið búið að stækka mjög mikið og skilgreint sem illkynja.  Hún var að verða algjörlega lömuð hægra megin og kramparnir 10-50 á dag.  Hún var látin hætta í lyfjameðferð því einsog læknarnir sögðu þá mundi hún ekkert gera fyrir hana, frekar leyfa henna að eyða síðustu mánuði góða sem hún átti eftir.

Des'06 Við ákváðum ekki að gefast upp sama hvað læknarnir sögðu og í samráði við þá höfðum við samband við okkar lækna í Boston og þeir mældu líka með því að hún hætti í lyfjameðferð en vildu að hún fengi 10 geisla strax í des en það var ekki til að lækna bara til að lengja tíman hennar með okkur.  En eftir ár átti hún að fá seinni tíu geislana þar að segja ef hún hefði verið meðal okkar.

Feb'07  Hætti Þuríður Arna mín að krampa og það var ótrúlegt kraftaverk en þá halda læknarnir að geislarnir hefðu hitt akkurat á þann stað sem þeir "áttu" að hitta á.  (...og hefur ekki krampað síðan)

Júní'07 Var æxlið farið að stækka aftur og ákveðið var ekki lengur með seinni tíu geislana og þá fékk hún í júlí sem hún átti að fá í des.

Nóv'07-mars'08 var hún nánast útur heiminum vegna "næringaskorts" og hita.  Hún var með hita "stanslaust" í þrjá mánuði og læknarnir vissu aldrei afhverju það var.  Hún átti að fara fá slöngu í magann til að fá næringu en sem betur fer hresstist hún og fór að borða sjálf.  Á þessum tíma átti var hún líka byrjuð í svokallaðri töflumeðferð sem var líka til að lengja tíman hennar með okkur en hætti fljótlega því það fór svo illa í hana.

Apríl'08 fór Þuríður mín í myndatökur og ótrúlegt kraftaverk gerðist, jú æxlið hafði minnkað um helming og margir læknar sem sáu þær myndi og höfðu séð þær "gömlu" héldu að hún hefði farið í aðgerð á milli en neinei, kraftaverkin voru að byrja.

Júlí'08 Fór hún aftur í myndatökur og æxlið var ennþá að minnka, lungun hennar voru reyndar slæm á þessum tíma og hún var á fullu á sýklalyfjum í æð.

Sept'08 Var byrjað að minnka flogalyfin hennar Þuríðar minnar enda fjórar tegundir og bönns af hverri tegund.

Jan'09 Voru teknar myndir af æxlinu og það heldur áfram að minnka og áframhaldandi minnkun af flogalyfjunum.

Ágúst'09 Fór hún í myndatökur og æxlið stóð í stað frá síðustu myndatökum en næstu myndatökur verða nk. maí og að sjálfsögðu ætlumst við til þess að það haldi áfram að minnka en ekki hvað.

Feb'10 Er Þuríður Arna á einu flogalyfi, búin að skila hjólastólnum, hætt að nota kerruna sína því hún hefur alveg krafta til að labba langar leiðir.  Eftir næstu myndatökur er stefnan sett á að láta taka "brunninn" hennar eða þar sem öll lyf og blóðprufur hafa verið teknar enda lítið sem ekkert notaður.

JÁ einsog oft áður hef ég sagt þá gerast KRAFTAVERKIN.  ALDREI að hætta trúa.  Það er ALLTAF von.

Til sölu

Er að selja þessi prjónuðu baby born teppi á 2500kr, ef þið hafið áhuga þá getiði haft samband við mig í gegnum [e-mail]

Kv.
Áslaug

...ekki heldur gleyma systkinum þeirra.

Í veikindasúpu Þuríðar minnar höfum alveg verið meðvituð að ALLS EKKI gleyma hinum börnunum þá sérstaklega Oddnýju Erlu minni sem var aðeins sex mánaða þegar Þuríður veikist og þekkir ekkert annað en veikindi og aftur veikindi.  Hún hefur reyndar staðið sig einsog hetja í öllu þessum veikindi.  Að sjálfsögðu hefur þetta reynt mikið á hennar líkama og andlega álag.  Það tók nefnilega einu sinni alveg svakalega á hana þegar Hinrik var ca þriggja mánaða og það þurfti að leggja hann inn vegna RS-vírus og þá brotnaði Oddný mín niður því hún hélt að hann væri að fá sömu veikindi og Þuríður sem fór algjörlega með hana.  En þessi stelpa er ótrúlega flott, alltaf tilbúin að hjálpa systir sinni og kenna henni þá hluti sem hún kann ekki.  Við erum ótrúlega stollf af henni.  Hún t.d. æfir fimleika þrisvar sinnum í vikum og ég held að það gefi henni ofsalega mikið að komast aðeins útaf heimilinu og fá smá útrás sem hún fær enda mikið efni þó ég segi sjálf frá.  Reyndar farin að heimta æfa dans með fimleikunum þar sem henni finnst þetta ekki alveg nógu mikil þjálfun hehe.

Oddný Erla gleðst líka yfir öllum hlutum sem Þuríður Arna gerir og hrósar henni mikið, þær eru bara ótrúlega flottar saman.  Þuríður Arna lítur líka mjög mikið upp til hennar og ég veit að það er líka öfugt hjá Oddnýju.  Við förum með bænirnar á hverju kvöldi og ALDREI gleymir Oddný (einsog Theodór) henni Þuríði sinni í bænunum sínum.  Einsog þessa vikuna er Oddný búin að vera með skarlatsótt og þá bætti Þuríður henni við í sínar bænir að hún ætti að hætta vera lasin og svo segir hún alltaf í lokin að Oddný Erla sín eigi að vera meistari í fimleikum.  Ótrúlega sætt.

Já þetta reynir ekki bara á okkur foreldrana, hún hefur oft átt erfitt þó svo hún sé bara að nálgast sex ára aldurinn, ég veit allavega 100% að Oddný mín mundi vita hvernig hún ætti að bregðast við ef hún sæji manneskju í flogakasti.  Nei það er að sjálfsögðu ekki eðlilegt en við höfum bara frá upphafi látið hana "læra" líka svo þær gætu leikið sér saman inní herbergi án þess að við séum yfir þeim allan daginn.  Sumum finnst það ekki rétt en það má hver dæma um það fyrir sig.  Hún er líka hetjan okkar bara á annan hátt.  Ég vona bara svo heitt og innilega að aukaverkanir hennar komi ekki í ljós þegar hún eldist sem er ofsalega mikil hætta á, þess vegna þarf maður líka að vera á varðbergi með systkinin en ekki bara okkur sjálf.  Þess vegna hef ég líka verið mjög dugleg að búa til "mömmudaga" fyrir okkur tvær.

Annars verð ég nú að nefna eitt í lokin, jú einsog ein vinkona mín sagði við mig að hún væri svona næstum því hætt að trúa mér hehe.  En einsog ég hef nefnt hérna þá var hann Theodór minn tveggja og hálfs árs þegar hann ákvað að læra alla stafina, bara einn morguninn þuldi hann alla stafina fyrir afa sinn Hinrik þá að sjálfsögðu með þá fyrir framan sig.  Núna alltaf þegar ég hef verið að hlýða Þuríði minni yfir lesturinn vill hann líka alltaf gera en þá þuldi hann bara stafina fyrir mig en svo í fyrrakvöld langaði honum svo að lesa fyrir mig en þá hafði hann ekki gert það í dálítin tíma.  Uuuuuuu ég er ennþá með kökkinn í hálsinum en drengurinn LAS fyrir mig svona án gríns, hann varð fjagra 23.jan og KANN að LESA.  Ég veit þið þurfið ekki að trúa mér hehe en satt er það.  Einsog fyrir nokkrum dögum þuldi hann alla á deildinni sinni á leikskólanum ekki bara í venjulegri röð heldur í stafrófsröð, bíddu hvaðan kom þessi drengur?  Núna ákvað hann að læra á klukku og það er alveg að takast, ég bara skil hann ekki.  Einsog þessi drengur minni getur verið mikill gaur þá er hann ótrúlega KLÁR þó ég segi sjálf frá.  Bara flottastur!

Það er einmitt það sem hefur hjálpað Þuríði minni að læra lesa það er hvað hún er með gott sjónminni.  Snillingur!  Jú Þuríður mín er svakalega hress einsog venjulega, förum að fara með hana í tjékk og ætlum svo að fá myndatökur í maí en þá verða liðnir níu mánuðir frá þeim síðustu og það hefur ALDREI liðið svona langur tími á milli.  Kanski við förum að hugsa um að láta taka "brunninn" hennar sem er nánast hættur að vera notaður (þar eru teknar blóðprufur og þess háttar fyrir þá sem ekki vita svo hún sé ekki útstunginn um allan kropp).

Eigið góða helgi kæru lesendur, mín helgi er að sjálfsögðu pakkfull af skemmtilegheitum.
Njótum lífsins!!

Hérna er ein af Þuríði minni sumarið'04 eða ca þremur  mánuðum áður en hún veiktist.  Alltaf jafn falleg.

....og hérna er ein af Oddnýju Erlu minni á svipuðum tíma sem Þuríður Arna mín er að veikjast.

Maður gleymir oft sjálfum sér...

Það veit hver maður sem hefur staðið í því að eiga barn með illvígan sjúkdóm hvursu gífurlegt álag það sé og ég ætla ekkert að skafa úr því en ég er heldur ekkert að biðja um neina vorkunn.  Jú þið megið svo innilega finna til með hetjunni minni sem hefur barist fyrir lífinu sínu í fimm og hálft ár og það er eiginlega fyrsta sinn núna sem hún er farin að njóta lífsins.  Að sjálfsögðu er baráttunni ekki lokið og maður er alltaf á tánum og stressið fer ALDREI.

Í baráttunni hefur maður haft lítinn sem engan tíma til að hugsa um sjálfan sig, jú við Skari höfum reynt að fara eitthvað tvö eða með einhverjum aðeins í burtu sem hefur bjargar geðheilsunni en samt að mínu mati ekki alveg nógu dugleg, maður getur alltaf verið duglegri sérstaklega núna þegar aðeins slaknar á spítalaferðum og allt í "rólegheitunum".  Þá kemur aðeins meiri ró yfir liðið sérstaklega okkur og þá gleymum við okkur sem við megum alls ekki gera bara einsog hver önnur hjón.

Síðastliði sumar fór ég aðeins að huga að því að fara hugsa um sjálfan mig þar sem þreytan var farin að segja til sín og verkirnir í líkamanum að vera óbærilegir vegna grindarinnar að ég hélt "bara".  Í haust ákvað ég að kíkja til læknis og biðja hann um aðstoð því allir mínir kraftar voru að hverfa og ég gjörsamlega að brotna.  Einsog ég hef oft sagt áður þá hefur BARA saman safnast gott fólk í kringum okkur einsog minn heimilislæknir sem vildi allt fyrir mig gera og fljótlega var ég komin í endurhæfingu, mæti reglulega í sjúkraþjálfun og sjúkraþjálfun.  Sjúkraþjálfunin hefur kanski ekki sagt mikið en ég verð kanski ekki eins kvalin deginum eftir, eftir hvern tíma sem ég á reyndar að tala um aðeins síðar í þessari færslu.

Núna í janúar voru verkirnir orðnir miklu miklu verri, þá í baki, grind og allir þessir verkir leiða útum allan líkama, þreytan gjörsamlega að fara með mig enda hvílist maður ekki mikið kvalin allan sólarhringinn.  Ég var bara orðin máttlaus af þreytu.  Ég ákvað að leita til bæklunarlæknis sem sendi mig á sama korterinu í segulómun og röntgen sem var að sjálfsögðu frábært því ég heyri oft um fólk sem þarf að bíða í margar vikur ef ekki mánuði eftir að fá að fara í myndatökur en svo var ekki við mig. 

Ég fór til bæklunarlæknisins í gær og fékk niðurstöðurnar.  Jú grindin er bara "ónýt" einsog ég bjóst við (ég sem ætlaði að koma með fimm börn eheheh), hún er mjög slitin og svo er bakið eitthvað bogið og beyglað og þess eru ég svona kvalin af verkjum.  Jú oft þegar fólk einsog ég (og að sjálfsögðu miklu miklu fleiri foreldrar) þurfum að standa í svona baráttu einsog ég hef gert þá getur það tekið á allan líkaman ekki bara andlega hlutan, allir vöðvar stífna því ekki slakar maður á í eina mínútu á meðan á þessu stendur.  Þess vegna er líkaminn líka orðinn svona vegna álagsins sem fylgir okkar baráttu, ég er heldur ekkert farin að slaka á en samt meira en venjulega og þá koma líka þessi álagseinkenni í ljós.  Þetta er ekkert grín skal ég segja ykkur en einsog ég sagði hér að ofan þá er ég ekki að biðja um neina vorkunn heldur frekar að reyna uppljóstra fyrir ykkur sem eiga kanski aðstandendur í svipaðri baráttu þá koma einkenni foreldrana oft miklu seinna í ljós.  Baráttan er alls ekki búin því við þurfum líka að byggja okkur upp andlega og líkama.  Jú þetta hefur verið mín "vinna" í fimm og hálft ár sem hefur verið heldur betur sú erfiðasta sem ég hef þurft að vinna við og hefði með glöðu geði frekar viljað vinna við einhverja aðra vinnu og fá heldur engin laun fyrir það.  Ef ég get einhverntíman get farið að vinna aftur sem ég vona svo heitt og innilega þá get ég allavega ekki neitað því að ég geti ekki unnið álag, allt álag verður mér lítil kökusneið fyrir utan að horfa á barnið mitt kveljast og berjast fyrir lífi sínu.

Já einsog bæklunarlæknirinn sagði þá læknar engin sjúkraþjálfun eða sprautur en það minnkar verki en ég fékk sprautur í grindina í gær og hægri hliðina á bakinu sem var ógeðslega vont en ég kvarta samt ekki.  Þuríður Arna mín hefur ö-a fengi yfir 200 sprautur á ævi sinni og nánast ALDREI kvartað.  En ég lýg því ekki en þá er ég mjög kvalin eftir sprauturnar og verkirnir fara víst versnandi framyfir helgi en svo eftir ca 10 daga mun ég fá fleiri sprautur í bakið og eitthvað.   ....svo á ég að fara gera eitthvað meira en "bara" mæta í sjúkraþjálfun, einsog læknirinn sagði fara á "sleðan" í ræktinni, liðka mig aðeins og reyna brenna hehhe fannst það reyndar fyndnast.  Jú ég veit að ég þarf að brenna en ég hef bara ekki getað hreyft mig í tæp tvö ár vegna meðgöngu og verkja.  En það læknar EKKERT þessa verki en kanski minnkar við sjúkraþj., sprautur og hreyfingu.

Já orkan mín er á þrotum og ég verð að gera eitthvað í því þetta er vont og venst ekki, jú ég er farin að "lifa" á verkjalyfjum og svefntöflum eða síðustu daga og það hefur aðeins bjargað geðheilsunni.

Mig dreymir núna um sumarbústaðaferð með Skara mínum sem ætla að láta verða af næstu vikurnar, langar aðeins að komast í burtu í afslöppun og safna smá kröftum.  Kanski ætti það frekar að vera eitthvað spa hótel með nuddi og svoleiðis heheh, hann hefði  nú gott af því.  En ég vil aftur ítreka það þá er ég ekki að biðja um einhverja vorkun, bara segja frá mínum líða og hvernig þetta getur komið út hjá foreldrum í minni stöðu.

Annars þarf ég núna að sinna einum sjúklingnum mínum eða henni Oddnýju Erlu minni sem er heima með skarlatsótt, var svoooo veik í gær Seinni partinn, hitalaus fyrr parts) en þetta var greinilega eitthvað töfralyf sem læknirinn gaf okkur því hún er öll að koma til.  Við fórum einmitt á læknavaktina hjá Domus og þar voru fimm læknar á vakt og við þekktum fjóra þeirra.  Það er enganveginn eðlilegt.

Hugsið vel um hvort annað, hvort sem þið eigið langveik börn eðurei.  Knús á línuna.....

Hvar er orkan mín?

Ég var að spá í hvort þið hefðuð fundið hana?  Ég er gjörsamlega orkulaus þar sem ég sef ekkert á nóttinni, er of kvalin í líkamanum til að ná mér niður.  Er að fara hitta bæklunarlækninn minn á eftir og fá allar þessar niðurstöður, ....loksins og vonandi verður hægt að gera eitthvað NÚNA.  Ég hreinlega get ekki verið svona lengur, ég hef varla orku í að pikkað hérna á tölvuna.

Perlan mín er annars lasin, er líka að fara með hana til læknis er væntanlega með einhverja sýkingu. 

ENN stóru fréttir dagsins eru það að í febrúar mánuði eru komin TVÖ ÁR síðan hetjan mín krampaði síðast, læknarnir okkar eru mest hissa á þessu kraftaverki.  Jú flest okkar vilja að læknarnir okkar viti ALLT og geti ALLT en ég er ekki ein af þeim , ég er ótrúlega fegin að þeir höfðu ekki rétt fyrir sér með Þuríði mína.  Mér finnst varla taka því að gefa Þuríði minni þessi lyf á morgnanna sem eru þrjár töflur og svo tvær á kvöldin sem henni finnst að sjálfsögðu bara lítil kökusneið enda vön ca 10 töflum bæði morgns og kvöldi til.  Snillingur.

Sum augnablik gleymast seint

Þessi mynd hér að ofan var tekin af hetjunni minni í Boston nóv'05.  Hún var í "tónlistartíma" ásamt öðru barni bara svona til að stytta þeim stundir en hún elskar tónlist.  Á þessari stundu var verið að bíða eftir krampa hjá henni og ég gleymi þessum mínútum seint, það var búið að minnka lyfin hennar dáltið svo hún fengi krampa sem fyrst og ég sat yfir henni með "neyðarbjölluna" í annarri því um leið og hún fengi krampa átti ég að hringja í liðið.  Það liðu ekki margar mínútur eftir að hún var "trömpuð" niður af lyfjunum sínum að hún fékk STÓRAN krampa og stofan var full af hjúkkum og læknum og það erfiðasta var eiginlega að ég var ein en Skari þurfti að skreppa frá í nokkrar mínútur.  Læknarnir tilkynntum mér það eftir á að þau hafa aldrei séð jafn snögg viðbrögð hjá foreldri.  Þarna var manni "hent" í burtu svo liðið gæti sinnt hetjunni minni og maður lamaður að fylgjast með, gífurlega erfitt tímabil sem mig langar ALDREI að upplifa aftur, ALDREI!!

Skari minn kom stuttu eftir krampann og hafði að kveðja hana áður en hún fór í myndatökurnar sínar, algjörlega útsleginn.  Ef það er eitthvað sem manni langar ekki að upplifa um ævina þá er það sjá börnin sín kveljast og kanski ekkert geta gert fyrir þau nema leyfa þeim að finna ást og hlýju frá manni.  Mikið ofsalega hefur mig oft langað að fá þessa kvöl yfir á mig, börn eiga ekki að þurfa kveljast svona.  Sárast í heimi!

Þuríði minni líður ofsalega vel í dag, að sjálfsögðu er hún ekki einsog heilbrigð börn enda búin að taka "tonn" af lyfjum meira en hálfa sína ævi og þessi lyf eru bara "eitur" hvað þá sem kramparnir hafa "skemmt" mikið fyrir henni en það sem hefur hjálpaði henni en þá var hún undan í þroska áður en hún veiktist og ég trúi því að það hafi hjálpað henni.  En hún er hamingjusöm og líður vel og þá líður mér VEL.   

Hérna er brot af einum af mínum uppáhalds texta í dag:

Öðru hvorum söng sem nú er sunginn er tómt svartsýnisraus.
Og textaskáldin sýnast mörg sorgum þrungin já, langt upp fyrir haus.
En ég vil heldur syngja' um björtu hliðarnar á ævinnar braut.
Ég er ánægður ef ég á söng í hjartanu og saltkorn í minn graut.

     Já, syngjum um lífið
     og lofum það líka,
     þó að peningana skorti getur hamingjan oft gert menn æði ríka.
     Það er nógur tími til að hugsa' um dauðann eftir dauðann
     njóttu lífsins meðan kostur er.
     Ég syng bara' um lífið
     og syngdu með mér.
      
Þó að jarðskjálftar, eldgos, frost og fárviðri sé fréttaefni
Þá er fegurðin og ástin já og sólskinið hið rétta ef
sem er þess virði að það sé leitað uppi og notið sé vel.
Því að bjartsýni, bros og gleði' í sálinni er best, það ég tel.

Eigið góða daga og njótið þess að vera til, mikil tímasóun að vera síkvartandi og kveinandi um eitthhvað sem skiptir svo litlu máli.  Heilsan er ofsalega dýrmæt og við vitum aldrei.....

Einn daginn var Þuríður Arna mín heilbrigð og fjörug stelpa.  Annan daginn þurfti hún að "læra labba" á ný eftir mjög svo hættulega aðgerð einsog þið sjáið á myndinni hér að neðan.  Þarna er ég líka komin átta mánuði á leið með Theodór minn staddar í Boston.

Gífurlega erfiðir tímar en samt svo gott að rifja þá upp því það eru svo GÓÐIR tímar hjá hetjunni minni.

Afmæli afmæli afmæli

jújú enn eitt afmælið í stór fjölskyldunni er í dag en það er hann Óskar minn sem á afmæli, til hamingju með daginn elsku besti og flottasti eiginmaður sem hægt er að hugsa sér.  Jebbs þið getið verið abbó ...ég er ótrúlega heppin kona.  Að sjálfsögðu var hann vakinn með pökkum í morgun en krakkarnir máluðu öll mynd handa honum á striga sem verða sjálfsögðu negldar upp við tækifæri.  Í kvöld ætlar svo mín elskulega móðir að koma og passa gengið og við skreppum útað borða og í leikhús, lovely!!

Ætla ekkert að hafa þetta lengra að sinni, "pökkuð" helgi framundan einsog venjulega.  Eigið góða helgi og njótið hennar í botn.

Arsenal töffarinn minn

Theodór Ingi minn hefði ekki geta verið glaðari með þessa afmælisgjöf, en hann fékk Arsenal búning og hlífar.  Þannig kátur strákur fór á æfingu í gær og vildi helst sofa með hlífarnar á sér.