Myndir

Enn og aftur eru komnar inn nýjar myndir, vííí!!  Nokkrar af íbúðinni okkar, jabbadabbaú!!  Allt að gerast!!  Stefnum á að flytja á fimtudaginn ef ykkur langar að hjálpa?

Helgin á enda

Theodór minn Ingi er búinn að vera lasinn um helgina, fór með hann í Domus medica í morgun og það sem var ekki að drengnum.  Hann er kominn með púst og einhver önnur lyf til að koma í veg fyrir lungabólgu, það er nebbla komið í lungun en samt ekki lungabólga.  Er með barkabólgu og svo hélt læknirinn að hann væri með RS-vírusinn sem væri farinn að ganga aftur, þannig hvað er ekki að?  Hann á órtúlega bágt litli pungurinn minn, vill bara liggja í mömmu-koti enda lét ég hann líka sofa á milli í nótt sem betur fer segi ég bara því hann svaf nánast ekkert.  Ég er líka gangandi vofa núna, damn!!  Vonandi verður þessi pest fljót að fara af honum....

Fórum á jólahlaðborð hjá TBR í gær og það var ótrúlega gaman, alltaf frábær skemtiatriði og sem betur fer var ég ekki valin í nein af þeim.  Skari lenti í kórnum en honum leiðist ekki athyglin eheh þannig það var bara ágætt ég hefði væntanlega skitið á mig enda ekki mikið fyrir svoleiðis athygli hvað þá að leika í einhverjum leikritum.  Maturinn var geggjaðslega góður, mér finnst alltaf forrétturinn bestu og er líka eiginlega alltaf pakksödd eftir hann og varla pláss fyrir aðalréttinn eheh!!

Þuríður mín er búin að vera ágætlega hress um helgina en um leið og hún byrjar að krampa er dagurinn ónýtur, hún er t.d. gjörsamlega búin á því nún að horfa á Línu Langsokk enda ekki orka í að gera neitt annað en að liggja með tærnar útí loft.  Hún sefur að sjálfsögðu ennþá svona mikið og það fer ö-a ekki minnkandi því verr og miður, erum að pæla í að leyfa henni að sofa út og svo senda hana í leikskólann en ekki vekja hana og senda hana hálfsofandi enda sáum við það bara um helgina þegar hún fær að sofa út sem gæti reyndar verið fram að hádegi þá verður hún "miklu" hressari.  Ath hvað doktorarnir segja við því?  Ekki hægt að pína hana lengur, hún þarf sína hvíld.  Held líka að hún sé farin að kveljast í hörfðinu, er farin að taka smá grátköst sem er ekki vön að gera enda ekki vön að kvarta né gráta.  Á föstudaginn hélt hún t.d. um höfuðið sitt og grét svona líka sárum gráti og að sjálfsögðu grét ég með henni, ég veit hvernig er að vera með smá hausverk og manni finnst það ekki þægilegt hvað þá hausverkinn sem ég held að hún sé að kveljast með.

Annars komu góðir og skemmtilegir gestir á föstudaginn til sérstaklega Þuríðar minnar og færðu henni smá pakka, langar að senda stórt knús til gestina frá Latabæ.

Best að fara sinna sjúklingunum mínum og svo þráir Oddný mín Erla frekar mikla athylgi frá móðir sinni, má ekki sinna neinum öðrum en henni.  Dóóhh!!  Senda líka knús til Lindu og strákana, takk fyrir pössunina í gærkveldi og í dag.

Tilefni dagsins

Hvort sem við erum einmanna,sjúk eða ráðvilt fáum við umborið það allt,ef við
aðeins vitum að við eigum vini-jafnvel þótt þeir geti ekki hjálpað okkur.
Það nægir að þeir eru til.
Hvorki fjarlægð né tími,fangavist né stríð,þjáning né þögn megnar að slá fölskva á vináttuna.
Við þær aðstæður festir hún einmitt dýpstar rætur.
Upp af þeim vex hún og blómgast.

Mánuður til jóla

Þetta er allt svo fljótt að líða, tíminn flýgur frá manni alltof fljótt.

Tvö síðustu jól hafa verið mjög erfið hjá okkur, fyrir tveimur árum veiktist Þuríður mín og var mjög slopp.  Var búin að vera uppdópuð og hálfmeðvitundarlaus í tvo mánuði því hún krampaði svo mikið og svo þegar leið að jólum var hún orðin fárveik ofan í allt saman.  Á Þorláksmessu var stúlkan komin með 41 stig hita og að sjálfsögðu brunuðum við með hana uppá barnadeild í tjékk og þar fengum við þau svör að hún væri "bara" með flensuna og vildu ekkert ath hana betur.  Dööö stelpan vissi varla í sinn haus og þeir vildu ekkert ath hana betur, þvílík vinnubrögð. En nokkrum dögum eftir jól hittum við okkar lækni og Þuríður mín að sjálfsögðu ennþá slöpp og hann sendi hana strax í myndatökur og stúlkan var með mjög mjög slæma lungabólgu.  Hlaut að vera eitthvað....  Þannig hún naut sín EKKERt þessi jól.

Í fyrra voru jólin hjá henni mjög slæm, við vorum nýkomin frá Boston úr aðgerðinni og hún hafði aldrei verið jafn slæm fyrirutan þegar hún var að veikjast.  Hún var að krampa meira en 50krampa yfir daginn þá meina ég BARA yfir daginn en við vissum ekki alveg hvernig nóttin var hjá henni sem var væntanlega svipuð.  Aðfangadagur, jóladagur og annar í jólum voru verstir hjá henni og það var ótrúlega erfitt að horfa uppá barnið sitt þjáðst svona og ekkert hægt að gera nema dópa hana upp.  Milli jól og nýárs var hún lögð inn og var þar uppdópuð til að halda krömpunum niðri sem gekk lala en fékk að koma heim á gamlárskvöld sem hún naut aðeins.

Mér var farið að kvíða næst komandi jólum, ég var nebbla búin að reikna það út að hún ætti væntanlega að liggja inni yfir jólin.  Hún hefði átt að fá krabbameinssprautuna sína 10dögum fyrir jól og vanalega eftir þann tíma yrði hún veik og sett í einangranum.  Þannig ég var vissum það að næstu jól yrðu einsog síðustu tvö og ég vildi óska þess að þau yrði svoleiðis, arrrgghh!! Nú eru þið nottla "ha afhverju hefðu hún viljað það?", jú því þá vissi ég fyrir víst að meðferðin hennar væri að gera eitthvað gagn fyrir hana og æxlið að minnka en því miður er það ekki svo gott. 

Núna vona ég samt að Þuríður mín njóti jólana og verði ekki mjög slöpp að hún geti það ekki, hún hefur ekki orku í að gera mikið og er fljót að þreytast greyjið.  T.d. þessa dagana þarf hún að sofa 2-3x yfir daginn og ekki er það útaf því hún er svona lyfjadrukkin nibs ekki svo "gott", litla hetjan mín er bara farin að slappast og hefur lítið úthald.  Ótrúlega ósanngjarnt!!

Oddný mín Erla hlakkar rosalega til jólana og talar ekki um neitt annað, við mæðgur erum farnar að hlusta á jólalögin á fullu jú og Theodór líka.  Við keyptum okkur dvd jóladisk sem við getum hlustað, horft og tjúttað við sem okkur finnst ekki leiðinlegt.  Við vorum t.d. í gærdag að dansa á fullu við disksin, ég var alveg í svitabaði því ég mátti sko ekki setjast niður til að hvíla mig ehehe. Theodór skella hló af mér og Oddnýju en við sungum og dönsuðum einsog við fengjum borgða fyrir það en Þuríður mín sat bara og horfði á því orkuna hafði hún ekki en það kom samt smá bros hjá minni því henni fannst við svo snyðugar eða kanski bara skrýtnar eheh!!

Brjálað að gera um helgina, Skari verður að vinna alla helgina, okkur er boðíð í jólahlaðborð með TBR-liðinu sem mér þykir ótrúlega vænt um svo gaman að hitta liðið "mitt" svo verður það brunch hjá Oddnýju systir á sunnudagsmorgun og svo nottla verður reynt að gera eitthvað ennþá skemtilegra fyrir stelpurnar mínar.  Well þeim nægjir nú að fá Lindu og strákana til að passa sig á laugardagskvöldið.  Víííí!!

Best að fara reyna klára húsfélagið svo ég geti skilað því af mér áður en við flytjum sem verður í síðasta lagi 10.des.  Jíbbíjeij!!

Haldið áfram að knúsast og ég sendi ykkur stórt knús og endalaust marga kossa og óska ykkur góðra helgar.

Stundum er ég ekki að skilja?

Ég hef ekkert mikið velt leiðinlegu kommentum fyrir mér en svo í morgun fór ég aðeins að hugsa, afhverju lætur fólk svona?  Er þetta öfund?  Ef þetta er öfund hvað er fólk að öfundast útí?  Hver öfundar fólk að eiga alvarlega veikt barn sem sagts eiga nokkra mánuði eftir?  Ekki alveg að skilja?  Jú ég veit að við eigum endalaust mikið af góðu fólki að og það eru ekki allir jafn heppnir og við, margir sem eiga mjög erfitt og ekki getað leitað til neins.  Við fáum endalaust margar heimsóknir, knúsum, fallegum mailum, kommentum og svo lengi mætti telja, er fólk að öfundast útí það?  

Ég er svo innilega ekki að skilja afhverju fólk þarf að ráðast á okkur, mér finnst við eiga ótrúlega erfitt sérstaklega Þuríður mín sem hrakar bara ef eitthvað er og búið að segja við okkur að hún eigi ekki framtíðina fyrir sér, langar einhverjum að vera í svoleiðis sporum?  Nei ég hélt ekki, þetta er bara svo sárt þegar fólk lætur svona því ég held að við höfum ekki gert neinum neitt og verið þakklát með allt sem við höfum fengið en samt aldrei beðið um neitt. Hvað er málið?

Allavega þá hef ég verið að kvarta mikið útaf hvað allt hefur gengið hægt með að fá svör frá Boston, tekið meira en mánuð sem er mánuði of langur tími því við höfum ekki langan tíma.  Þannig að við ákváðum í gærkveldi að senda sjálf mail til læknana "okkar" í Boston því við viljum frá svör og ekki seinna en fyrir mánuði síðan.  Hvað haldiði?  Jú okkur beið svar í morgun þegar við vöknuðum og annað svar áðan, ekki lengi gert.  Afhverju gekk þetta allt svona illa fá svör frá okkar læknum hérna heima?  Við fengum sem sagt svar frá skurðlækninum okkar eða sem gerði aðgerðina á Þuríði minni fyrir ári síðan og hann segir að það sé ekki hægt að gera meira fyrir hana einsog við héldum.  Þetta er ekki áhættunar virði og svo fyrir einhverjum tugu árum voru svona aðgerðir bannaðar vegna þess þær eru svo hættulegar og hvernig fólk verður eftir þær er ekki falleg sjón.  Þannig aðgerð er farin af kortinu, hann sagði eina sem væri í stöðunni væri geislameðferð sem þeir hérna heima hafa ekki viljað gera.  Ég man reyndar ekki afhverju en ok, þannig hann ætlar að hafa samband við þá á barnakrabbameinsdeildinni þarna úti og ath hvað þeir segja.   Maður verður sem sagt sjálfur að vinna þessa vinnu til að fá svör, ekki gott!!  Einsog í fyrra vorum við alltaf að bíða eftir dagssetningu svo hún gæti farið í aðgerð og við vorum búin að bíða í tvo eða þrjá mánuði og engin svör komu þanga til við hringdum sjálf út og sendum fullt af mailum þá fór allt í gang.   Skil ekki alveg vinnubrögðin?

Þannig við vorum ekki að fá neinar skemtilegar fréttir sem við bjuggumst reyndar alveg við en vonuðumst samt eftir öðru, ömurlegt ömurlegra ömurlegast!!

Sár, leið og hamingjusöm

Blendnar tilfinningar í gangi, ótrúlega finnst mér leiðinlegt þegar fólk skrifar svona leiðinleg komment einsog var skrifa undir færslunni hérna fyrir neðan.  Ég ákvað ekki að eyða henni og leyfa ykkir bara lesa og sjá hvernig fólk er til, ég skil þetta ekki?  Að sjálfsögðu skil ég að fólk vilji skoða myndir af fallegustu börnum í heimi, hver skilur það ekki?  Ég yrði hundfúl ef ég fengi ekki að skoða myndirnar af börnunum mínum eheh, annars eru allir velkomnir í heimsókn og fá að fletta albúmunum mínum "live".  Finnst hrikalega gaman að fá gesti.

Þegar ég las kommentið fyrsta og annað sinn var ég ótrúlega sár og leið en er öll að jafna mig, en að fólk skuli samt vera svo vitlaust að skrifa svona leiðinleg komment án nafns því það er ekkert svo erfitt fyrir mig ef mig langar að komast að því hver þetta er.  Jú öllum kommentum fylgja IP-númer þannig þá er ekkert erfitt fyrir mig að grafa það upp en ég hef bara engan áhuga að vita hver þú ert.  Takk fyrir mig!!

Þuríður mín er frekar slöpp þessa dagana og var líka mjög slöpp í Boston en naut sín samt að vera til og velja sér smá dót til að kaupa.  Reyndar vill sú yngri alfarið velja allt dót handa henni eheh en hin leyfir það nú ekki þótt hún leyfi Oddnýju að ráða næstum því öllum.  Yndislegt að sjá þær saman og hvað þær náðu vel saman sem gerist ekki oft.  Oddný er t.d. búin að ákveða að hún vill BARA playmo í jólagjöf og Þuríður eigi að fá barbie eða dúkkur en Þuríður hristir bara hausinn og segist vilja föt sem móðirinni finnst ekki leiðinlegt eheh!!

Einsog ég sagði þá er hún slöpp, hún er farin að sýna meiri lömun þá aðallega í fótum ég er ekki viss hvort það eru báðar fætur eða "bara" hægri löppin?  Hún er farin að hníga ansi oft niður því hún hefur ekki kraft í löppunum, mér finnst þetta gerast svo hratt og ótrúlega erfitt að horfa uppá hana svona.  Hún er næstum því hætt að nota hægri hendina enda eiginlega orðin lömuð en hún er samt ótrúlega dugleg að bjarga sér.  Ef hún liggur í gólfinu og á þá að sjálfsögðu erfitt með að lyfta sér upp en þá notar hún bara höfuðið til að styðja sig upp og vinstri hendi.

Við erum ennþá að bíða eftir svörum frá Boston og ég er að verða vitlaus á þessari bið, Þuríður mín hefur ekki svona langan tíma.  Við getum ekki beðið endalaust, já ég veit einhverjir af læknunum lesa síðuna mína og ég er frekar ósátt við þessa bið.  Þótt þeir eigi alla sína framtíð fyrir sér þá á hún Þuríður mín það ekki og eftir það sem við bíðum lengir stækkar æxlið meira, aaaaaaaargghh!!  Ég er nú oftast ánægð með alla þjónustu sem ég fæ í heilbrigðiskerfinu en ekki þessa, ef ég ætti tugi milljóna þá væri ég ekki að bíða eftir svari frá þeim þá væri ég sjálf farin til einhverra bestu heilaskurð lækna í heimi og ath hvort þeir geti ekki gert eitthvað fyrir hana.  Hvað er málið að láta fólk bíða svona í óvissu?  Jú við erum búin að "bíða" í tvö ár án þess að fá almennileg svör og ég er gjörsamlega sprungin.  Ég vildi óska þess að ég gæti gert þetta allt sjálf án þess að þurfa hugsa um tryggingastofnun og fleira, andskotin hafi það!! (afsakið orbragðið, ég er bara hrikalega vond).  Mig langar að láta Þuríði mína sjá um mig í ellinni, mig langar að hjálpa henni, mig langar að hafa áhyggjur af henni þegar hún fer í skóla, mig langar að ferma hana, mig langar að gefa henni ráð þegar hún fær sinn fyrsta kærasta, mig langar að horfa á hana spila badminton, mig langar svo mikið að gera með henni og hinum öllum börnunum sem ég á og á eftir að eignast.  Mig langar að kenna henni svo margt en ekki láta hana bara kenna okkur að meta lífið betur, ég fæ ekki að gera neitt af þessu ef þessi læknar ætla hunskast ekki til að fara gera eitthvað af viti fyrir hana.  Þeir eru alltof rólegir yfir öllu sem þeir gera, hallllóóó hvað myndi þeir gera ef þetta væri þeirra barn?  Jú þeir væru farnir með það til einhverra betri manna sem gætu gert eitthvað, ég get lofað ykkur því.   Ég gæti tautað svona endalaust en ætla að hætta í bili áður en ég fer laaaaaaaangt yfir strikið.......

Að góðu fréttum þá erum við pappírslega séð búin að selja íbúðina okkar og kaupa aðra, fengum íbúðina okkar afhenta í morgun sem okkur finnst ekki leiðinlegt.  Skari fór með fyrstu ferðina í geymsluna okkar í morgun, sjálfboðaliðar óskars til að hjálpa okkur að flytja á næstu vikum?  Þessi íbúð er sérstaklega fyrir hana Þuríði mína, jú við erum að flytja á jarðhæð svo það er auðveldara fyrir okkur að ferðast með Þuríði mína þegar/ef hún fer í hjólastól, allar hurðir í íbúðinni eru sérgerðar fyrir hjólastóla þannig það ætti allt að vera auðveldara fyrir okkur og hana.  Jú við verðum á jarðhæð þannig það er auðveldara fyrir hana og hin tvö að fara út að leika, þannig þessi íbúð er draumur í dós fyrir hana og okkur öll.  Ykkur er velkomið að kíkja á íbúðina "anytime", allaf gaman að skoða!!

Djöh langar mig annars að fara skreyta......

Afgangurinn kominn inn

Búin að setja restina af myndunum inn, well flokkaði doltið mikið úr þar sem Skari var frekar duglegur á camerunni alla helgina, oh mæ oh mæ!!

Mig langar líka að taka það fram en ég fæ óteljandi mail á hverjum degi frá fólki útí bæ sem ég nota bene þekki EKKERT og er að biðja um lykilorðið á myndasíðunni okkar, stundum stendur bara í mailinu "get ég fengið lykilorðið kveðja Guðrún".  Bíddu hver er þessi Guðrún?  Þekki ég bara eina Guðrúnu?  Döööö!!  Svona mailum nenni ég ekki að svara, sorrý!!  Ef ég þekki þig ekki neitt og þú ert að biðja um lykilorðið en þú þekkir kanski mömmu (vinkona hennar) eða þess háttar máttu segja mér það og þá gæti verið að þú fengir lykilorðið en ég læt ekki bara "fólk útí bæ" fá það, sorrý!!  Ég hef sett viðkvæmar myndir inn af Þuríði minni frá því í Boston í fyrra og mig langar ekki að deila þeim með hverjum sem er, sorrý guys!!  Ég hef ekki svarað helmingnum af mailunum sem ég hef fengið um ósk um aðgang því þá væri ég bara í fullri vinnu við það svo vonandi er mér fyrirgefið.

Farin að hvíla lúinn kropp enda næstum því ekkert búin að sofa síðan í gær, getiggi sofið í flugvél grrrrr!!  En lagði mig í rúma tvo tíma í morgun þannig koddinn kallar hátt á mig, góða nótt kæru vinir og ég reyni að skrifa á morgun eitthvað "merkilegt".

Góða nótt!!

Myndir

Fyrsta albúmið frá Boston komið inn, heil hellingur eftir að koma.

Boston calling

Erum buin ad eiga yndislegan tima herna i Boston, vid Skari erum nuna bara a tjillinu a medan stelpurnar sofa vaert.  Tokum flugrutuna eftir sirka klukkutima og okkur hlakkar mikid til ad knusa Theodor okkar, oh mae oh mae!!

Vid erum buin ad skemmta okkur otrulega vel, kikja i dotabudina sem stelpunum fannst aedi, forum i saedyrasafnid, barna-safnid og margt margt fleira.  Tetta er buid ad vera otrulega dyrmaetur timi tott stuttur se, stelpurnar bunar ad na mjog vel saman sem gerist ekki oft.  Well Turidur min hefur oftast ekki krafta i ad leika ser vid systur sina en nuna eru taer bunar ad vera aedislegar saman.

Reyndar er Turidur min buin ad vera mjog slopp tessa helgi og sofa mikid, mer finnst henni hraka frekar hratt.  Hef lika spurt mig oft tessa helgi afhverju leyfa laekarnir ser ad taka ser svona langan tima i ad hugsa sig um hvort teir geti gert eitthvad fyrir hana?  Hun Turidur min hefur ekki svona langan umhugsunartima, hvad er malid?  Tarf eg ad tuska ta adeins til og ath hvort teir seu vakandi?  Eg er ekki alveg ad meika hvad teir eru libo a tessu ollu saman, aaaarrghhh!!  Eg er gjorsamlega ad springa!!

Allavega helgin er buin ad vera aedi gaedi hja okkur tott Turidur min er buin ad vera frekar slopp, bunar ad njota sin i botn og bunar ad fa allt sem taer hafa bedid um sem gerist naestum aldrei eheh.  Bara gaman!!

Bid kaerlega ad heilsa fra Boston og mikid er eg spennt ad fa ad knusa litla tippalinginn okkar.

Bæjó en í bili þó

Er að reyna henda einhverjum flíkum ofan í tösku og pakka fyrir Theodór minn sem ætlar að vera tvær nætur hjá Lindu og co og hinar tvær hjá mömmu og pabba þannig hann verður sko í góðu yfirlæti og dekraður út í gegn.  Ótrúlega skrýtið að vera fara aftur til Boston sem við nota bene ákvaðum bara snögglega í fyrradag og hlökkum mikið til, þið ættuð að sjá hana Oddnýju mína Erlu sem er að farast úr spenning.  Einsog ég segi oft þá er einsog þessi stúlka sé á fermingaraldri eða svo, ok smá alhæfing en samt frekar þroskað barn.  Hún pælir mikið í hlutunum, núna er hún mikið að pæla hvað hún fær að borða í flugvélinni og svo skoðar hún baby born bæklingininn sinn fram og aftur, afturá bak og áfram því hún er að reyna velja sér eitthvað sem hún ætlar að kaupa sér í Boston ehehe!!  Ótrúleg þessi stúlka!!  Þuríður mín Arna er frekar róleg yfir þessu öllu og er ekki eins mikið að pæla, hún æsist ö-a þegar við verðum komin útá flugvöll þá áttar hún sig á þessu.  Vona bara svo heitt og innilega að hún verði eins hress og hún getur orðið um helgina svo hún getur notið sín að skoða sjávardýrin og fleira sem við ætlum að skoða með þeim.  Hlakka endalaust til!!

Annars líða dagarnir obboslega skringilega hjá manni, suma daga er mar svona lala hress en hina mjög langt niðri og mér finnst ég aldrei komast aftur á toppinn þegar ég hressist inná milli.  Sálarlífið hjá manni er ótrúlega erfitt ég ákvað líka að fara til sálfræðings sem ætti kanski að geta hjálpað manni í gegnum þetta allt saman en það hefur tekið frekar langan tíma hjá manni að viðurkenna að þurfa fara þangað.  En þegar staðan er svona hjá manni þá verður maður bara áður en allt fer til ands........ 

Ég er alltaf með endalausan hnút í maganum, mjög brothætt má ekki heyra eitthvað sorlegt lag í útvarpinu þá brotna ég gjörsamlega niður.  Það sem hjálpar mér doltið mikið það er að fara hreyfa mig, ótrúleg tímabundin lækning!!  Fá smá útrás, er með þrjá fasta tíma í viku og þeir eru á besta tíma sem sagt matartímanum.  Þannig þegar ég kem heim þá er Skari búinn að gefa börnunum að borða, þvílík snilld!!  Doktor sála fannst það líka brilliant hugmynd að hafa það svoleiðis svo ég fengi líka smá brake, hvenær hefði mér dottið í hug að ég myndi þurfa leita til sála?  Reyndar aldrei en ég held samt allir hefðu gott af því, held að flestir detta oft niður í eitthvað þunglyndi en finnst bara fólk erfitt með viðurkenna það og finnist bara eitthvað ljótt við að þurfa leita sér hjálpar eða þannig upplifi ég það.  En mér finnst bara gott að viðurkenna það fyrir fólki að ég er að fara enda einsog ég sagði er sálarlífið í rúst.

Ætla að kveðja ykkur í bili, þarf nebbl að halda áfram að henda einhverju ofan í tösku en það gengu hálfbrösulega því hann Theodór minn þarf mikið að hjálpað mér ehehe, hann tekur jafn óðum uppúr henni.  

Enda færsluna með þessum texta sem hann Stebbi Hilmars samdi sem heitir "móðir og barn", njótið!!

Okkar ást hún er
lífið sjálft -trúðu mér.
Við sem vorum eitt sinn börn
og ég svo smár, grunlaus.
Tvær sálir, tvö líf
trúðum og uppskárum vel.
Nú ég veit,
veit hvað vegur þyngst,
-gefur mest.
 
Þessi ást er sönn,
svo sterk, svo hrein.
Þið og ég
við erum eitt.
Draumarnir þeir
drifu okkur áfram.
Og ég finn, finn hvað það er
að elska heitt.
 
Ég gef
-gef hvað sem er.
Ég gef
-gef ykkur allt,
allt sem ég hef.
í svefni og vöku
áttu skjól ungi vinur.
Ég skal breiða yfir þig í kvöld
þá allt er hljótt...